Reumatoidni artritis

Reumatoidni artritis spada u grupu tzv. sistemskih bolesti vezivnog tkiva. Proces zapaljenja počinje u sinovijialnoj membrani – opni koja oblaže unutrašnjost zglobova i koja obezbeđuje ishranu zglobne hrskavice. Zbog stalne upale, sinovija zadeblja i nastaje panus- izraslina koja se sastoji od zadebljalog sinovijalnog tkiva. Panus proizvodi više enzima koji razaraju zglobnu hrskavicu i kost i dovode do promena zgloba.

 

Uzroci reumatoidnog artritisa:

Pravi uzroci reumatoidnog artritisa nisu poznati. Prema najprihvatljivijoj teoriji, okidač reumatoidnog artritisa je kombinacija nekoliko faktora, među kojima su abnormalni autoimuni odgovor, genetska predispozicija, uticaji spoljne sreine (virusna ili bakterijska infekcija).

Reumatoidni artritis je široko rasprostranjena bolest, prisutna je u proseku kod 1% populacije. Najčešće se javlja između 40-60 godine života. Tri puta je češći kod žena nego kod muškaraca.

Simptomi bolesti:

• Kod više od 80% bolesnika bolest počinje postepeno, može da počne nespecifičnim simptomima: malaksalost, gubitak telesne težine, gubitak apetita, povišena telesna temperatura.
• Kasnije (posle nekoliko nedelja) javlja se jutarnja ukočenost u zglobovima, koja traje duž od pola sata, a to je najznačajnija odlika bolesti koja razlikuje reumatoidni artritis od drugih reumatskih bolesti.
• Bolovi i otečenost zglobova, prvenstveno zglobova šaka i stopala.
• Pošto se radi o sistemskom oboljenju postoje brojne van zglobne komplikacije: suvoća usta i očiju, upala plućne maramice, upala srčane ovojnice, poremećaj u krvnoj slici u vidu anemije i

Ukoliko se javi simetrična osetljivost zglobova šaka, bolan otok tri ili više zglobova šaka, kao i bol na stisak šake ili stisak prstiju stopala, to je dovoljan razlog da se pacijent javi reumatologu.

 

Postavljanje dijagnoze:

Postavljanje dijagnoze nije lako, posebno u ranim stadijumima bolesti. Osim toga, nakon prve pojave tegoba rezultati laboratorijskih testova mogu biti normalni još mesecima. Bolest je dugotrajna, progresivna i najčešće traje čitavog života i sve više i više oštećuje zglobove.

Dijagnoza se postavlja na osnovu:

         – Pregled reumatologa

        – Rendgen sitnih zglobova.

        – Laboratorijske analize krvi: brzina sedimentacije eritrocita (SE), C reaktivni protein (CRP),      

           reumatoidni faktor( RF), anticitrulinska antitela (nti- CCP antitela).

 

Kod reumatoidnog artritisa javljaju se karakteristični simptomi, ali za potvrdu dijagnoze potrebno je izvršiti laboratorijske testove. U laboratorijskim nalazima ubrzana je sedimentacija eritrocita, povišene su vrednosti C reaktivnog proteina (CRP), često se razvija i anemija (tzv. anemija zbog hronične bolesti). Kod bolesnika s aktivnim reumatoidnim artritisom često je povišen i broj trombocita.  Oko 70% bolesnika ima pozitivan reuma faktor (pozitivni su Waaler Roseov test i Latex test). Kod velikog broja bolesnika pozitivna su anticitrulinska antitela (tzv. anti CCP antitela) koja imaju veliku dijagnostičku vrijednost.